ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΚΑ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ! ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΦΥΛΛΟ

Συναδέλφισσες-οι,

Μετά το 30ο έκτακτο συνέδριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 5/2/2017, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας παραμένει ακέφαλο και ουσιαστικά σε πλήρη αδράνεια.

Σχεδόν ένα μήνα μετά την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων κάποιες παρατάξεις συνεχίζουν να μην αντιλαμβάνονται τις κρίσιμες στιγμές που βρίσκονται οι εργαζόμενοι. Η ΔΑΣ για άλλη μια φορά, όπως σταθερά επιλέγει τα τέσσερα τελευταία χρόνια, ακολουθεί μια ιδιότυπη πρακτική αποκλειστικά και μόνο στο ΕΚΑ σε αντίθεση με άλλες ομοσπονδίες και εργατικά Κέντρα. Επιλέγει να μη συμμετέχει στο προεδρείο και αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες που τις αναλογούν.

Η παράταξη όμως που εκπλήσσει με ακατανόητες επιλογές είναι η ΠΑΣΚΕ. Ενώ στις πρώτες δύο συνεδριάσεις για συγκρότηση σε σώμα, απαιτούσαν την απαραίτητη συμμετοχή της ΔΑΣ στο προεδρείο, στην τρίτη συνεδρίαση απογείωσαν τη φαιδρή τακτική τους. Η ΠΑΣΚΕ, αφού κατήγγειλε τον επικεφαλής της παράταξής μας ως συνδικαλιστικά ανήθικο και ως αιτία που δε συμμετέχουν στο προεδρείο, όταν τους ζητήθηκε να διευκρινίσουν τι εννοούν, απάντησαν ότι πρόκειται απλά για ένσταση στο συγκεκριμένο πρόσωπο και δεν είναι δικαστήριο να αιτιολογήσουν και να δικάσουν!!!

Επειδή ούτε οι ίδιοι δεν κατάλαβαν τι κατήγγειλαν, δεν μπορούν να αιτιολογήσουν αυτό τον παραλογισμό και επιπλέον δεν έχουν τα επιχειρήματα να τον στηρίξουν. Ο αυτοκρατορισμός έχει τα όριά του, δε θα περάσει στο ΕΚΑ. Εμείς αρνούμαστε να παίξουμε αυτό το παιχνίδι και να ανακαλύψουμε τι εννοεί ο ποιητής. Είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί επιλογή της ΠΑΣΚΕ να μείνει ανενεργό και άπρακτο το ΕΚΑ, τους εξυπηρετεί στην επιλογή που έχει επιλέξει η ηγεσία της για το σ.κ., ΑΠΡΑΞΙΑ.

Τους καλούμε να σταματήσουν το κρυφτούλι, να αναλογιστούν την ευθύνη τους απέναντι στους συναδέλφους της πόλης και να συμμετέχουν χωρίς ανόητες υπεκφυγές στην αποκατάσταση του ρόλου του ΕΚΑ. Όποιος σε αυτή τη συγκυρία, που το συνδικάτο θα έπρεπε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε πρωτοβουλίες απέναντι στις εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές και να αποτελεί το στήριγμα των εργαζομένων στην Αθήνα, δεν αντιλαμβάνεται το διακύβευμα και παίζει παιχνιδάκια τακτικισμών, είναι υπόλογος στα μάτια των εργαζομένων και ανάξιος της εμπιστοσύνης τους.

Η παράταξή μας, συνεπής στην εμπιστοσύνη χιλιάδων εργαζομένων, εμμένει στην άμεση συγκρότηση αντιπροσωπευτικού προεδρείου στο ΕΚΑ. Πεισματικά συνεχίζει να στηρίζεται στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους. Στους νέους συνδικαλιστές που πλαισιώνουν τα σωματεία τους και δίνουν νέα πνοή και ώθηση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στους εργαζόμενους, που χωρίς εξαρτήσεις και βαρίδια του παρελθόντος, οραματίζονται ένα εργατικό κίνημα πραγματικά ακηδεμόνευτο, και αποτελεσματικό, αντάξιο στις απαιτήσεις του σήμερα.

Συνεχίζουν με 24ωρες απεργίες ενάντια στις απολύσεις

Με δύο νέες 24ωρες απεργίες, σήμερα και αύριο, συνεχίζουν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «ΙΝΜΑΙΝΤ»(θυγατρική της ΙΝΤΡΑΚΑΤ του ομίλου ΙΝΤΡΑΚΟΜ) τον αγώνα τους για την ανάκληση των απολύσεων δύο συναδέλφων τους.
Οι κινητοποιήσεις αποφασίστηκαν χτες σε Γενική Συνέλευση που οργανώθηκε κατά τη διάρκεια στάσης εργασίας που προκήρυξε το επιχειρησιακό σωματείο. Τόσο σήμερα όσο και αύριο, οι απεργοί θα συγκεντρωθούν στις 7 π.μ., στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης στην Παιανία (κτίριο Β8).

Σε περίπτωση που η εταιρεία δεν ανταποκριθεί στο αίτημα της απεργίας, τη Δευτέρα θα ακολουθήσει νέα στάση εργασίας και Γενική Συνέλευση.

Οι δύο απολυμένοι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο στόχαστρο της εργοδοσίας λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης, όπως καταγγέλλουν οι συνάδελφοί τους.
Η διοίκηση της ΙΝΜΑΙΝΤ (εταιρία του ομίλου ΙΝΤRΑCΟΜ) προχώρησε την Τρίτη 14 Μαρτίου στην απόλυση δύο συνδικαλιστών, του Γιώργου Π. και του Νίκου Μ. υποψήφιων στις προηγούμενες εκλογές του σωματείου με τις παρατάξεις, Πρωτοβουλία Γένοβα και ΑΑΕ–ΠΑΜΕ αντίστοιχα.
Οι εργαζόμενοι στην INMAINT προχώρησαν σε 48ωρη απεργία τους 6 και 7 Μαρτίου και κέρδισαν την αποπληρωμή των δεδουλευμένων που καθυστερούσε η εργοδοσία. Είναι η δεύτερη φορά (η προηγούμενη ήταν στα τέλη Νοέμβρη) που απεργιακά ανάγκασαν την εργοδοσία να συμμορφωθεί και δεν επέτρεψαν να περάσει στον όμιλο ΙΝΤΡΑΚΟΜ η "συνήθεια" των αφεντικών να μην πληρώνουν τους εργαζόμενους στην ώρα τους.


Μια βδομάδα μετά την τελευταία απεργία, η εργοδοσία προχώρησε στην απόλυση τους. Οι εργαζόμενοι της «INMAINT» είναι αποφασισμένοι να προασπίσουν τα δικαιώματά τους, κόντρα στις εντεινόμενες πιέσεις της εργοδοσίας.

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την υπογραφή της συμφωνίας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημοσιεύουν έκθεση αποκαλύπτοντας το ανθρώπινο κόστος των λανθασμένων ευρωπαϊκών πολιτικών

 

14 Μαρτίου 2017– Έναν χρόνο μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF)
δημοσιεύουν έκθεση με την οποία αποκαλύπτουν το ανθρώπινο κόστος των λανθασμένων ευρωπαϊκών πολιτικών στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα απευθύνουν έκκληση στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών να αλλάξουν δραστικά την πολιτική τους σχετικά με τους πρόσφυγες και να δώσουν τέλος στη δυστυχία χιλιάδων ανθρώπων που υφίστανται τις επιπτώσεις της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.
 
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχε δηλώσει ότι η συμφωνία, που ανταμείβει την Τουρκία για την «ανάσχεση της ροής» των προσφύγων και την αποδοχή όσων επιστρέφουν, υποχρεωτικά, από τα ελληνικά νησιά, θα πρόσφερε «στους μετανάστες μια εναλλακτική αντί να διακινδυνεύουν τη ζωή τους». Έναν χρόνο μετά, άντρες, γυναίκες και παιδιά έχουν παγιδευτεί σε μη ασφαλείς ζώνες έξω από την Ευρώπη χωρίς δυνατότητα διαφυγής, αναγκάζονται να χρησιμοποιούν ακόμη πιο επικίνδυνες οδούς των διακινητών για να φτάσουν στην Ευρώπη, ενώ αρκετές χιλιάδες έχουν εγκλωβιστεί σε υπερπλήρη hotspot στα ελληνικά νησιά.
 



 photo MSF, Μόρια, Λέσβος, Φεβρουάριος 2017


«Η συμφωνία έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία των ασθενών μας, και πολλοί γίνονται ακόμη πιο ευάλωτοι», λέει ηΤζέιν Γκριμς (Jayne Grimes), ψυχολόγος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Σάμο. «Οι άνθρωποι αυτοί έφυγαν από τη χώρα τους για να γλιτώσουν από την ακραία βία, τα βασανιστήρια και τον πόλεμο, κι έχουν κάνει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο ταξίδι. Σήμερα, το άγχος και η κατάθλιψή τους επιδεινώνονται από την έλλειψη πληροφοριών για το νομικό καθεστώς τους και από τις κακές συνθήκες διαβίωσης. Χάνουν κάθε ελπίδα ότι θα έχουν ένα καλύτερο και πιο ασφαλές μέλλον. Συχνά μάλιστα, βλέπουμε ανθρώπους που σκέφτονται την αυτοκτονία ή τον αυτοακρωτηριασμό.»


photo MSF, Σάμος, Φεβρουάριος 2017

Σύμφωνα με την έκθεση “Ένας χρόνος από τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας: αμφισβητώντας τα «εναλλακτικά στοιχεία» της ΕΕ”, οι ψυχολόγοι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Λέσβο είδαν τους ασθενείς με συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης να αυξάνονται κατά 150% και τους ασθενείς με διαταραχή μετατραυματικού στρες να τριπλασιάζονται,ενώ αυξήθηκαν και τα ψυχωτικά συμπτώματα.  Παράλληλα, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα βλέπουνπερισσότερους ασθενείς με σοβαρά ψυχολογικά τραύματα και περισσότερα περιστατικά αυτοτραυματισμού και απόπειρες αυτοκτονίας.
Αντίστοιχα στη Σάμο, μέσα από τις σχεδόν 300 συνεδρίες ψυχικής υγείας που έχουν πραγματοποιήσει, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα βλέπουν μια παρόμοια επιδείνωση και μια κλιμάκωση στους αυτοτραυματισμούς και τις απόπειρες αυτοκτονίας τους τελευταίους μήνες.

Κατά μήκος της οδού των Βαλκανίων στη Σερβία και την Ουγγαρία, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έχουν δει αύξηση των ασθενών που αναφέρουν τραύματα εξαιτίας της βίας που υφίστανται ως αποτέλεσμα του εγκλωβισμού τους έπειτα από το κλείσιμο της οδού των Βαλκανίων.


photo ©Marko Drobnjakovic, Βελιγράδι, Σερβία. Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου 2017

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι με το να χτίζουν φράχτες και να τιμωρούν όσους προσπαθούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια αυτά, θα αποτρέψουν τους ανθρώπους να φεύγουν από τη χώρα τους για να σώσουν τη ζωή τους», λέει ηΟρελί Ποντιέ (Aurélie Ponthieu),Σύμβουλος σε θέματα μετανάστευσης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Καθημερινά φροντίζουμε τα τραύματα, σωματικά και ψυχολογικά, που προκαλούν αυτές οι πολιτικές αποτροπής. Τα μέτρα αυτά έχουν αποδειχθεί όχι μόνοαπάνθρωπα και απαράδεκτα, αλλά καιεντελώς αναποτελεσματικά» καταλήγει η Ποντιέ.

Ενώ οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν έχουν δεχτεί ποτέ χρήματα της ΕΕ για τα προγράμματά τους που αφορούν τη μετανάστευση και το προσφυγικό ζήτημα στην Ευρώπη, μετά την υπογραφή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας τον Μάρτιο του 2016 και σε ένδειξη της αντίθεσής τους με αυτή, ανακοίνωσαν ότι δεν θα δέχονται πλέον χρήματα από την ΕΕ, τα κράτη-μέλη της ΕΕ και τη Νορβηγία για καμία από τις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνταισε όλο τον κόσμο.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επαναλαμβάνουν ότιη μόνη ανθρωπιστική λύση που θα δώσει τέλος στους θανάτους και τη δυστυχία στα σύνορα της Ευρώπης, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα,είναι ο πλήρης σεβασμός του δικαιώματος για αίτηση ασύλου και η δημιουργία ασφαλών και νόμιμων εναλλακτικών για τη μετακίνηση των ανθρώπων, όπως η μετεγκατάσταση, η επανεγκατάσταση, η οικογενειακή επανένωση καθώς και η χορήγηση βίζας για ανθρωπιστικούς λόγους, εργασία και σπουδές.


photo MSF, Μόρια, Λέσβος, Φεβρουάριος 2017

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα απευθύνουν έκκληση για την άμεση μεταφορά όσων είναι εγκλωβισμένοι στα νησιά της Ελλάδας εξαιτίας της συμφωνίας, σε δομές υποδοχής που πληρούν τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, ζητούν οιευάλωτοι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε επαρκείς συνθήκες υποδοχής στην ηπειρωτική χώρα και σε βοήθεια, συμπεριλαμβανομένης της εξειδικευμένης φροντίδας όποτε απαιτείται. Καλούν, επίσης, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιταχύνουν και να διευρύνουν την εφαρμογή της επανεγκατάστασης, με κριτήριο την ευπάθεια κάθε ατόμου, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του.

Συνέντευξη Τύπου, Αθήνα Πέμπτη 16/3
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συμμετέχουν σε κοινή Συνέντευξη Τύπου με άλλες οργανώσεις για τον έναν χρόνο της συμφωνίας ΕΕ την  Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017 στις 12.30, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, Αθήνα). Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα αγγλικά.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ


 photo MSF, Μόρια, Λέσβος, Φεβρουάριος 2017

Ακολουθούν σημειώσεις για τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
 
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρέχουν ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια σε πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο και μετανάστες στην Ελλάδα από το 1996.
Το 2015 ξεκίνησαν επείγουσα παρέμβαση, όταν χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να φτάνουν καθημερινά στα ελληνικά νησιά από την Τουρκία με σκοπό να διασχίσουν τα Βαλκάνια και να φτάσουν στη βόρεια Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δραστηριοποιούνται σε περισσότερα από 20 σημεία σε όλη την Ελλάδα, εστιάζοντας κυρίως στη φροντίδα ψυχικής υγείας, τη φροντίδα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, καθώς και τη φροντίδα ασθενών με χρόνιες παθήσεις.
 
Το2016οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πραγματοποίησαν 72.740 συνεδρίες, εκ των οποίων 8.207συνεδρίες ψυχικής υγείας,3.195 συνεδρίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και 61.338 ιατρικές συνεδρίες.
 
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δραστηριοποιούνται στη Σερβία από τα τέλη του 2014, παρέχοντας ιατρική φροντίδα και φροντίδα ψυχικής υγείας και κατασκευάζοντας καταλύματα, χώρους και εγκαταστάσεις υγιεινής στα σημεία εισόδου και εξόδου των προσφύγων και μεταναστών από τη χώρα, καθώς και στην πρωτεύουσα, το Βελιγράδι. Από τις αρχές του 2016, λειτουργεί στο Βελιγράδι κλινική και κινητή μονάδα, όπου οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και φροντίδα ψυχικής υγείας. Στη διάρκεια του 2016, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα διένειμαν είδη πρώτης ανάγκης και άσκησαν πίεση προκειμένου οι ευάλωτοι άνθρωποι που είναι εγκλωβισμένοι στη Σερβία να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, καθώς και επαρκή στέγη και προστασία.



 photo MSF, Καρά Τεπέ, Λέσβος, Φεβρουάριος 2017



ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΕ WORD

Πριν από ένα χρόνο καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε εξοντωτική ποινή φυλάκισης δύο χρόνων με αναστολή, o Νίκος Αργυρίου μέλος της  Επιτροπής Αλληλεγγύη Στρατευμένων μετά από μήνυση του, τότε διοικητή του 586 ΤΠ/Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Γρεβενών και σήμερα απόστρατου αξιωματικού, Δ. Βούτση. Η παραπάνω ποινή, σε αντίθεση με τα αντιπολεμικά αισθήματα εργαζόμενων και νεολαίας και σε παραβίαση δεκάδων διατάξεων περί δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης, επιβλήθηκε στο μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, επειδή στην ιστοσελίδα της Επιτροπής είχε, προ επταετίας, δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψόνια σε στρατόπεδο.

Η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην δίκη κάθε άλλο παρά το νόμο υπερασπιζόταν και θύμιζε άλλες εποχές. Με παράνομη άρση απορρήτου, παρακολούθηση του τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου, με άρνηση να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης αλλά και με μία δικαστική έδρα να απαντά αντί του μηνυτή, το κλίμα της δίκης ήταν φανερό πως ήταν προδιαγεγραμμένο να καταδικαστεί ο Νίκος Αργυρίου.

Τον καταδίκασε βέβαια για κάτι που σε όλη την κοινωνία είναι πασίγνωστο. Επειδή η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων κατήγγειλε ως όφειλε τα καψόνια στον στρατό, τα οποία συνεχίζονται στις μέρες μας. Φαίνεται πως μόνο οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της δικαιοσύνης δεν γνώριζαν τι συμβαίνει εντός των στρατοπέδων μιας και ολόκληρη η κοινωνία βοά για τις συνθήκες εκεί. 

Τα καψόνια στον στρατό σίγουρα δεν εξαφανίστηκαν, όπως διατείνεται ο μηνυτής, όπως ούτε και οι αυτοκτονίες των φαντάρων. Οι συνθήκες διαβίωσης παραμένουν κάκιστες ενώ τα εθνικιστικά περιστατικά και η μάστιγα των ναρκωτικών συνεχίζουν να υπάρχουν, θυμίζοντας μας πόσο αναγκαία είναι η παρέμβαση ενός κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό που θα υπερασπίζεται το δικαίωμα του φαντάρου ως πολίτη με στολή.

Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων συνέβαλλαν στη δημιουργία φιλειρηνικού κλίματος χρόνια τώρα με την αντίσταση στον μιλιταρισμό και στον πόλεμο. Είναι γνωστές οι πρωτοβουλίες τους στο μαζικό κίνημα, τη νεολαία και τους στρατευμένους. Δεκάδες φαντάροι δημοσίευσαν, διαμέσου της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, γράμματα εναντίωσης στους δολοφονικούς πολέμους του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σταθερά προέβαλλαν την ανάγκη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των στρατευμένων, κατάργησης των πολεμικών δαπανών και τη διάλυση των πολεμικών οργανισμών όπως του ΝΑΤΟ και του  Ευρωστρατού.

Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν και πάλι στην ευρύτερη περιοχή μας, η κριτική και πολύ περισσότερο η καταγγελία τέτοιων φαινομένων, δεν θα γίνεται πλέον ανεκτή. Επιδιώκουν να καταστείλουν το κίνημα μέσα και έξω από το στρατό, ειδικά τώρα που είναι αναγκαίο όσο ποτέ, τη στιγμή που εντείνεται ο εθνικιστικός λόγος για να περάσουν την στράτευση στα 18 και προκλητικούς πολεμικούς εξοπλισμούς σε βάρος του λαού και της νεολαίας.

Αλλά ο Νίκος Αργυρίου δεν είναι μόνος του. Με το ψήφισμά μας βρισκόμαστε δίπλα του, την Τρίτη 21 Μαρτίου 2017, στο 7o Τριμελές Εφετείο και απαιτούμε:


Αθώωση του Νίκου Αργυρίου-Ακύρωση της ποινής του-Απαλλαγή του από τις κατηγορίες. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ελευθερίας του ηλεκτρονικού τύπου, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ειδήσεων. Καμιά ποινικοποίηση του κινήματος.

Σε επίθεση στον συνδικαλισμό στο χώρο δουλειάς, προχωράει η διοίκηση της ΙΝΜΑΙΝΤ (εταιρία του ομίλου ΙΝΤΡΑΚΟΜ) με απολύσεις δύο συνδικαλιστων απο την εταιρία. Αυριο το πρωί 7πμ έως 11πμ προχωράνε σε στάση εργασίας στην ΙΝΜΑΙΝΤ για να κάνουν Γενική Συνέλευση και να αποφασίσουν 48ωρες απεργίες ενάντια στις απολύσεις.Οι εργαζόμενοι της ΙΝΜΑΙΝΤ συγκεντρώνονται απο τις 7πμ στην είσοδο του  Β κτίριου των εγκαταστάσεων της ΙΝΤΡΑΚΟΜ στο Κορωπί. Οσοι πιστοί προσέλθετε 

Οι εργαζόμενοι στην INMAINT με την 48ωρη απεργία τους 6 και 7 Μαρτίου, κέρδισαν την αποπληρωμή των δεδουλευμένων που καθυστέρησε για μία βδομάδα η εργοδοσία. Είναι η δεύτερη φορά (η προηγούμενη ήταν στα τέλη Νοέμβρη) που απεργιακά ανάγκασαν την εργοδοσία να συμμορφωθεί και δεν επιτρέπουν να περάσει στον όμιλο ΙΝΤΡΑΚΟΜ η "συνήθεια" των αφεντικών να μην πληρώνουν.
Σήμερα η εργοδοσία της ΙΝΜΑΙΝΤ προχώρησε στην απόλυση του Γιώργου Π. 9υποψήφιου με την Πρωτοβουλία Γένοβα στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ) και του Νίκου Μ. (υποψήφιου με την παραταξη του ΠΑΜΕ στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ).
Πρόκειται για τρομοκρατικές απολύσεις και απ' ευθείας χτύπημα στον συνδικαλισμό, απο τη μεριά μιας εργοδσίας που αναγκάστηκε δύο φορές μέσα σε τρείς μήνες να υποχωρήσει στις "απαιτήσεις" των εργατών να πληρώνονται στην ώρα τους και όχι όποτε γουστάρει η εργοδοσία. 
Και αυτη τη φορά θα κερδίσουν με την αλληλεγγύη όλων μας

(φωτογραφία απο την περιφρούρηση στην διάρκεια της 48ωρης απεργίας)

3 ΑΔΕΛΦΕΣ / ένα χρόνο μετά

«3 ΑΔΕΛΦΕΣ / ένα χρόνο μετά» είναι ο τίτλος της νέας απόδοσης – διασκευής του Ηρακλειώτη σκηνοθέτη Δημήτρη Φοινίτση επάνω στο αξεπέραστο δράμα του Ρώσου συγγραφέα Άντον Παύλοβιτς Τσέχοφ «Οι τρεις αδελφές». Μετά από πολύμηνες δοκιμές η Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ είναι σε θέση να παρουσιάσει τη νέα της δημιουργία στο φιλοθεάμων κοινό της Κρήτης, για δέκα παραστάσεις, από τις 24 Μαρτίου έως και τις 2 Απριλίου, στο Μικρό Θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Ηρακλείου -κάθε Παρασκευή, Σαββάτο και Κυριακή.



ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο μικρόκοσμος της νωθρής ζωής στην επαρχία, της αποκεντρωμένης και παρατημένης από το κράτος, καθώς και οι ολέθριες συνέπειες των καταθλιπτικών συνθηκών στις ψυχές των ανθρώπων είναι τα θέματα που θίγει ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας, Άντον Παύλοβιτς Τσέχοφ (1860 – 1904). Οι ήρωες οδεύουν αναπόφευκτα προς την ψυχική φθορά εάν δεν έχουν ήδη καταλήξει σε αυτήν. Η κλειστή, αδιέξοδη μονοτονία της επαρχιώτικης ζωής και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για άλματα και αλλαγές. Άπαντες πνίγονται από έλλειψη σκοπού, αναζητώντας ένα κάποιο νόημα, γραπώνονται από τυχαίες λύσεις, απογοητεύονται, παραιτούνται και ανέχονται μελαγχολικά μια ζωή σχηματική, ανάξια για τη νοημοσύνη και την ευαισθησία τους.



Η Μόσχα, τόπος γέννησης των τριών αδελφών, είναι η πατρίδα, όπου ονειρεύονται να ξαναγυρίσουν και συμβολίζει την απόδραση και τη σωτηρία, που οι αναμνήσεις έχουν εξιδανικεύσει. Στο θεατρικό έργο «Τρεις Αδελφές» (1901) περιέχονται όλα τα στοιχεία της ασύγκριτης τεχνικής του Τσέχοφ: θέματα καθημερινά και τετριμμένα, σε συνδυασμό με μια υποτυπώδη πλοκή, μα φορτωμένη από όνειρα, νοσταλγία, ελπίδα, ενθουσιασμό, διάψευση, χιούμορ, μελαγχολία και στοχασμό. Η δραματική πύκνωση δεν σχηματίζεται από δράση, αλλά από σκέψεις που κρύβονται πίσω από λόγια, οδυνηρές σιωπές και κωμικούς υπαινιγμούς. Όλα αυτά τα στοιχεία φορτίζουν την ατμόσφαιρα και προβάλλουν ανάγλυφα την ιδιότυπη ποιητικότητα του ανατόμου της ανθρώπινης ψυχής.



Χαμηλοί τόνοι, εσκεμμένες παύσεις και μία ατελεύτητη πλήξη που συμπληρώνει μοναδικά τα ανθρώπινα πάθη, τη μοναξιά και τα αδιέξοδα: αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο τσεχοφικός κόσμος που αποτυπώνει αριστουργηματικά την ακινησία, την έλλειψη ουσιαστικής προόδου, την αναπόφευκτη αδράνεια η οποία επιμερίζει την καθημερινότητα και αναδεικνύει την απουσία συνολικού νοήματος. Ίσως, κανένας άλλος δεν τον φτάνει στην ανάλυση της αμοιβαίας απομόνωσης των ανθρώπων, αλλά και της -εκ των προτέρων- καταδικασμένης σε αποτυχία προσπάθειας για αλληλοκατανόηση. Oι ήρωες του Tσέχοφ μιλούν και σήμερα με την ίδια ένταση στις ψυχές των ανθρώπων, επισημαίνοντας το μέγεθος της φάρσας που ονομάζεται «ζωή».



Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η σκηνοθεσία τοποθετεί –χρονικά- το έργο ένα χρόνο μετά την Α΄ Πράξη στην άλλοτε πολύβουη κατοικία των Πραζόροφ και εστιάζει στην ακύρωση της προσδοκίας, βρίσκοντας την Όλγα, τη Μάσα και την Ιρίνα ολομόναχες, πλήρως αποκομμένες από τον κοινωνικό περίγυρο, να αναπολούν τα περασμένα –επισημαίνοντας, συνάμα, το αδιέξοδο της ύπαρξης και το ανεκπλήρωτο του έρωτα. Τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες με κοινή επιθυμία, την ευτυχία, συνθέτουν τη σύγχρονη τοπιογραφία της ερημιάς και της χαμένης επαφής. Η μελαγχολία της ύπαρξης αμβλύνεται με στοιχεία ιλαρότητας, «φωτογραφίζοντας» τα αποτελέσματα της παρατεταμένης διαβρωτικής πλήξης επάνω στον ψυχισμό του ανθρώπου. Με αμεσότητα και προσήλωση στην ανάδειξη της ουσίας του κειμένου, η παρούσα σκηνοθετική ανάγνωση επιχειρεί να καταργήσει τη διάσταση του «τέταρτου τοίχου» και να συνομιλήσει απευθείας με την αλήθεια των ερμηνευτών. Τα τραγούδια που ακούγονται χωρίς μουσική, δεν είναι άλλα από ρώσικα στρατιωτικά εμβατήρια, ως απόηχος του αυστηρού πλαισίου ζωής που επέβαλλε ο στρατηγός πατέρας στο γυναικείο πληθυσμό του σπιτιού.



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Απόδοση – διασκευή - σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης

Σκηνικός χώρος - ενδυματολογική επιμέλεια: Κωστής Μακάκης

Μουσική διδασκαλία: Κωνσταντίνα Πάλλη

Βίντεο: Νικολάι Ντορόζκιν

Φωτογραφίες: Χρήστος Τσουμπλέκας

Επικοινωνία: Φανή Καλαθάκη



Παίζουν οι ηθοποιοί:

Σοφία Δερμιτζάκη / Όλγα

Μικαέλα Κεφαλογιάννη / Μάσα

Ελένη Στρατάκη / Ιρίνα

Ακούγονται οι ηθοποιοί:

Γιωργής Τσαμπουράκης / Βερσίνιν

Αντώνης Περαντωνάκης / Τούζενμπαχ



ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Παρασκευή στις 9μ.μ.

Σάββατο και Κυριακή στις 7μ.μ. και στις 9μ.μ.,

από 24/3 έως και 2/4



ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

κανονικό: 10 ευρώ, μειωμένο (φοιτητικό, ΑΜΕΑ, κάρτα ανεργίας) 7 ευρώ



ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ

Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου

(Λεωφ. Πλαστήρα 10 – Κομμένο Μπεντένι)

Περισσότερες πληροφορίες για όλες τις παραστάσεις: www.protasi.org

ΟΜΑΔΑ προΤΑΣΗ

Η Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ συγκροτήθηκε το φθινόπωρο του 2005 από επαγγελματίες του θεάτρου. Έχει έδρα της την Αθήνα. Όραμα της να «προτείνει» το νέο, το δημιουργικά ουσιώδες, το διαφορετικό, το «άλλο» στην τέχνη του θεάτρου και των λοιπών παραστατικών τεχνών μέσω ενός γόνιμου διαλόγου της τέχνης και του ανθρώπου, σχηματίζοντας συνάμα μια «τάση» στην έκφραση∙ ριζοσπαστική, ελεύθερη, αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό την οποία και επιθυμεί σταδιακά να διαμορφώσει, κατά τη διάρκεια της πορείας της στην καλλιτεχνική σκηνή της χώρας αλλά και πέρα από αυτήν.



Ο μινιμαλισμός και η αφαίρεση είναι τα κυριότερα ρεύματα που τροφοδοτούν καλλιτεχνικά το σχήμα. Τα κλασσικά έργα αλλά και η νέα γραφή, τα καινούργια -ιδιαίτερης τεχνοτροπίας- κείμενα αποτελούν τις πρώτες ύλες για έμπνευση και δημιουργία σε χώρους, κυρίως, μη θεατρικούς. Η ανατρεπτική «ιδέα» προσδιορίζει πρώτιστα το σκηνικό ύφος και την γενικότερη αισθητική της. Η ομάδα δεν χρηματοδοτείται από κανέναν κρατικό ή ιδιωτικό φορέα. «Αυτοχρηματοδοτείται», ωστόσο, από την ανεξάντλητη δεξαμενή της φαντασίας και τη ζωογόνα ανάγκη για πειραματισμό και καλλιτεχνική έκφραση.



Παραστάσεις και Δράσεις της Ομάδας προΤΑΣΗ :

• «Πολυέλαιος δια χειρός Καβάφη» - Θέατρο Τόπος Αλλού, «1ο Φεστιβάλ Νέων Θεατρίνων» (Αθήνα)

• «Στη δίψα σου!» της Δ. Σ. Πόρτογλου - Booze Cooperativa (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση

• «Κάσσυ» του Ανδρέα Φλουράκη – Τραπεζαρία Ξενώνα Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, «Συνάντηση Νέων Δημιουργών» της ΧΙΙΙ Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος 2007 (Δελφοί) Πρώτη Παρουσίαση

• «Η σιωπή στο στόμα» της Κ. Φ. Ντάγκινη – Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση

• «Balance» της Νάνσυ Σπετσιώτη – Πύργος Μπαζαίου, «9ο Φεστιβάλ Νάξου»

• «Τζούλια» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Nixon, Screening Room (Αθήνα)

• «Φιλοκτήτης» του Γιάννη Ρίτσου – Θέατρο Έναστρον, Φεστιβάλ Μονολόγων από την Τέταρτη Διάσταση (Αθήνα) / Θέατρο Θεμέλιο (Αθήνα, β΄ περίοδος) Πρώτη Παρουσίαση

• «Πραγματικότητα» της Κλαίρης Λιονάκη – Εθνικό Θέατρο, Αναγνώσεις 2010 – Αίθουσα Εκδηλώσεων Κτηρίου Τσίλλερ (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Οι πληγές του ανέμου» του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο – Συνεργείο (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Dominatrix» της Μ. Ρ. Αναστασάκη – γκαρσονιέρα, Πεδίον του Άρεως / γκαρσονιέρα, Κυψέλη (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση

• «ταξιθέτρια(SOLO)» βασισμένο σε μέρος του μυθιστορήματος La Maschera της Έλενας Σοπράνο – Αίθουσα Εκδηλώσεων Ροδιακής Έπαυλης (Ρόδος, α΄ και β΄ περίοδος) / Πρώην Εβραϊκή Συναγωγή (Κως) / Μέγαρον Μακέδου (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση

• «Πασχαλινά Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Ναΐσκος Αγίου Ελισσαίου (Αθήνα)

• «Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Κατάλυμα της «Γλώσσας» της Ισπανίας (Ρόδος)

• «Οι πιο δυνατοί» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Philipp champagne bar (Αθήνα) / Τεχνουργείο art cafe (Ρόδος)

• «ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ή Τοπίο Γυναίκας στο Ύψος της Νύχτας» του Άκη Δήμου – Καλλιτεχνικός Σταθμός Ρόδου Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών / Θέατρο Πολυχώρος Σφαγείο (Κως) / Κήπος Πύργου Μπελλένη (Λέρος) / Τεχνοχώρος (Σητεία) / Πρώην Χαμάμ - Θόλος (Ρέθυμνο) / Πύλη Αγίου Γεωργίου – Λαζαρέτο (Ηράκλειο) / Αίθουσα Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας

• «Πασχαλινά Διηγήματα Ελλήνων Συγγραφέων» των Δημήτρη Καμπούρογλου, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Στρατή Μυριβήλη – Αναπαυτήριο Πικιώνη Λόφου Μουσών (Αθήνα)

• «Soterrani (Υπόγειο)» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ - Φουαγιέ Altera Pars, «Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Θεάτρου» (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Nora» του Henrik Ibsen – Πολυχώρος CAMP!, «Φεστιβάλ Page_31» (Αθήνα)

• «Χίλιες και μία Νύχτες» αραβικά παραμύθια - Νέα Δημοτικά Λουτρά Yeni Hammam (Ρόδος) Πρώτη Παρουσίαση

• «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου – Τρούλος, Πηγές Καλλιθέας (Ρόδος)

• «Οδύνη του Έρωτα» σε ποίηση Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Duineser Elegien) – Αμφιθέατρο, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Αθήνα) / Φουαγιέ, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης / Αίθουσα Εκδηλώσεων, Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας

• «Λαμπριάτικος Ψάλτης» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – ξωκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης & Αγίων Αναργύρων (Σητεία) / Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης «Αγία Αικατερίνη Σιναϊτών» (Ηράκλειο)

• «Πασχαλινά Διηγήματα Ξένων Συγγραφέων» των Ruben Dario, Anatol France, Corando Albaro, Ernest Hemingway – Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου (Αθήνα)

• «Ράδιο Βαγδάτη» ολονύκτιο ακρόαμα παραμυθιών της Χαλιμάς – Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας

• «Λεονώρα» του Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ – Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη Πολύκεντρου Δήμου Σητείας, «Κορνάρεια 2013» / Κάστρο Μονολίθου (Ρόδος) / Δημοτικός Ανθόκηπος «Ήχος & Φως», 7ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου / Δημοτικό Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις, «Ηράκλειο – Καλοκαίρι 2013» / Θέατρο Altera Pars, «7ο Φεστιβάλ Νύχτες Nova Pars» (Αθήνα) / Ιόνιος Βουλή, 4ο SEVEN FESTIVAL (Κέρκυρα) / Περιστύλιο Αγίου Γεωργίου (Ναύπλιο) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση

• «Tro(i)ktika» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο Happy Days του Σάμιουελ Μπέκετ – Δημοτικό Θέατρο Ρόδου

• «Κορφιάτικες Ιστορίες (3)» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη – Πολύτεχνο (Κέρκυρα) / Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας / Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας, Κάστρο Αγίου Ανδρέα / Αίθουσα Εκδηλώσεων «Εύη Λάσκαρι» Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Κέρκυρας (με παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα)

• «ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι» του Δημήτρη Φοινίτση – Αποθήκη Εκδόσεων Αιγόκερως (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση

• «opus IV – Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Στούντιο Όξω Νου (Χανιά) / Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο) / The Garage (Ρέθυμνο) / Τεχνοχώρος (Σητεία)

• «Στη θέα των λέξεων: Ηράκλειο» των Γαλάτειας Καζαντζάκη, Ηλία Βενέζη, Λιλής Ζωγράφου, Γιώργη Γιατρομανωλάκη / Φεστιβάλ «Αθέατη Πόλη» 2015 – Προμαχώνας Μαρτινέγκο, Τάφος Καζαντζάκη (Ηράκλειο Κρήτης)

• «Στην τάξη της κυρίας Μαργαρίτας» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο Apareceu a Margarida του Ρομπέρτο Ατάυντε – 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης» / Παλαιά Τάξη, Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης (Αθήνα) / εικαστική εγκατάσταση «Λοξή Τάξη», πρώην θερινό Θέατρο Αλίκη (Αθήνα)

• «Η Ωραία Αθοκουτάλα» κρητικό λαϊκό παραμύθι σε καταγραφή Γιώργη Γρ. Σταματάκη – Θέατρο Κρήτης α΄ και β΄ περίοδος (Ηράκλειο), Το Πλουμί (Αρχάνες), Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας, The Garage (Ρέθυμνο), Χαρουπόμυλος Πανόρμου (ν. Ρεθύμνης), Παραδοσιακό Ρακοκάζανο «Η Χαρουπιά» (Πρινιάς Μαλεβιζίου – ν. Ηρακλείου), Δημοτικό Θέατρο Ρόδου, Αμφιθέατρο 3ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείου, Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα), Πέτρινο Θέατρο Σαρακήνικου (Γαύδος) Πρώτη Παρουσίαση

• «Εις το φως της ημέρας» του Κ. Π. Καβάφη – Χαμηλή Πλατεία Πύλης Βιτούρι (Ηράκλειο), Κάστρο Άρτας, Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (Αθήνα)

• «Η Φτέρενη Κόρη» λαϊκό δωδεκανησιακό παραμύθι – Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο), Πολύκεντρο / Αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» (Σητεία), Τhe Garage (Ρέθυμνο), Πολύτεχνο (Κέρκυρα), Χώρα – Τόπος Τεχνών (Λαμία), Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



Πρόσκληση σε ακρόαση για το έργο «Ζορμπάς»





Ακρόαση για τη θεατρική παράσταση του Σταμάτη Φασουλή «Ζορμπάς», από το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, σε διασκευή των Ρέππα – Παπαθανασίου, με την αυθεντική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, χορογραφίες του Δημήτρη Παπάζογλου και πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό, που θα ανέβει το φετινό καλοκαίρι από τις θεατρικές επιχειρήσεις Αφοί Τάγαρη, σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.



Προσκαλούνται άνδρες και γυναίκες ηθοποιοί ερμηνευτικής ηλικίας από 25 έως 35 ετών.

Οι υποψήφιοι θα πρέπει να παρουσιάσουν ένα μονόλογο της αρεσκείας τους και ένα τραγούδι. Η ευχέρεια σε παραδοσιακούς χορούς θα προσμετρηθεί θετικά.



Υποβολή βιογραφικών με πρόσφατη φωτογραφία και στοιχεία επικοινωνίας, έως το Σάββατο 18 Μαρτίου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ομάδα ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ και το RABBITHOLE παρουσιάζουν:

ΑΝΤΕΡΟΒΓΑΛΤΗΣ | μια θεατρική σειρά τεσσάρων επεισοδίων

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3ο: Αυτός που μπορεί [είναι ο Επιθεωρητής]

Πρεμιέρα: Τετάρτη 29 Μαρτίου / για 10 μόνο παραστάσεις

29 Μαρτίου – 9 Απριλίου 2017 |Τετάρτη έως Κυριακή |21:15 μ.μ.

Κρατήσεις απαραίτητες



“Θα γίνει η νέα σου εμμονή !”Rise

“Τζακ. Χαχα. Ο Αντεροβγάλτης'

το καλύτερο inside joke που έχω ακούσει εδώ και καιρό”OneMan



“Κάτι πολύ ενδιαφέρον συμβαίνει στο Rabbithole…”theRproject



“Ο θεατής μετέωρος, απελπισμένος ανυπομονεί για τη λύση της υπόθεσης”artharbour





«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων».(Aντόνιο Γκράμσι)



Η θεατρική σειράπου διένυσε ήδη δύο soldout επεισόδια επιστρέφει στο Rabbithole για να ταράξει τα νεράμε καθαρόαιμο σασπένς,εμβαθύνοντας στην αμερικανική κοινωνία του ‘80 και του ‘90, τη διαφθορά και τα αδιέξοδά της. Αδιέξοδα που θυμίζουν ανησυχητικά κάτι από το σήμερα.



Το 3ο επεισόδιο είναι ίσως και το σημαντικότερο της σειράς, μιας και είναι ένα prequel των προηγούμενων, δίνοντας την ευκαιρία από την μία να ξεκαθαρίσει το "τοπίο" αυτής της νουάρ ιστορίας μυστηρίου αλλά επιπλέον, κάποιος/α που δεν έχει δει τα προηγούμενα δύο επεισόδια, να μπορεί να το παρακολουθήσει άνετα το συγκεκριμένο, μιας και η υπόθεσή του εκκινεί μία ολόκληρη δεκαετία πριν την έναρξη του 1ου.



Η υπόθεση της σειράς

Το 1988 εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα της Βοστώνης, ένα γράμμα υποτίθεται από τον διάσημο δολοφόνο λέγοντας πως επέστρεψε στην δράση. Παρ' όλο που έχουν περάσει 100 χρόνια από την εμφάνισή του, το απίστευτο αυτό γεγονός, (συνοδευόμενο από κάποιους πρώτους φόνους που θυμίζουν την "τεχνική" του Αντεροβγάλτη), αρκεί για να σπείρει τον πανικό στην πόλη και σε ολόκληρη την χώρα. Και έτσι ξεκινά ένα ανθρωποκυνηγητό για την σύλληψη του δολοφόνου, εμπλέκοντας ανθρώπους από διαφορετικές ιστορίες, μέρη και με διαφορετικό παρελθόν.

Το επεισόδιο «Αυτός που μπορεί [είναι ο Επιθεωρητής]»ξεκινά σε έναν τόπο μακρινό και μοναχικό όπου διορίζεται η νεαρή αστυνομικός Βιρτζίνια Ντάστυ και καταλήγει σε μια πολύβουη πόλη.Σε αυτό το ταξίδι οι ήρωεςαργά ή γρήγοραθα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν τον προσωπικό τους εφιάλτη. Kαι όλα αυτά ενώ στο ράδιο παίζουν οι popεπιτυχίες των 80s…



Κάθε επεισόδιο είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να δίνεται η εντύπωση πως ο θεατής παρακολουθεί ζωντανά μια τηλεοπτική σειρά, κορυφώνοντας το ενδιαφέρον. Γρήγορες εναλλαγές, δεκάδες σκηνικοί χώροι και υποβλητική μουσική ατμόσφαιρα, χτίζουν την κινηματογραφική ατμόσφαιρα της θεατρικής παράστασης.



Η θεατρική σειρά Αντεροβγάλτης αποτελείται από 4 αυτοτελή επεισόδια και ολοληρώνεται το Μάιο του 2017.



Rabbithole, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο

Διάρκεια παράστασης: 105’

Είσοδος: 15 ευρώ / 10 ευρώ (φοιτητικό) / 8 ευρώ (ανέργων - ατέλειες)

Τηλεφωνικές κρατήσεις: 2105249903, ώρες κρατήσεων: 10.00 – 14.00

Οnlineπροπώληση : viva(online τα πρώτα 10 εισιτήρια κάθε παράστασης στα 12 ευρώ)



ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 18 ΕΤΩΝ ΛΟΓΩ ΣΚΗΝΩΝ ΒΙΑΣ



Ταυτότητα παράστασης:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ/ΣΥΓΓΡΑΦΗ: Γιώργος Σϊμωνας

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ/ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Τώνια Ράλλη

ΜΟΥΣΙΚΗ: Στάθης Νταφαλιάς

ΕΙΔΙΚΑ ΕΦΕ/ΜΑΚΙΓΙΑΖ/ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ: Αλέξανδρος Λόγγος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Μαρία Τούλτσα

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Γιώργος Κορδέλλας, Γιώργος Σίμωνας

BOHΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: Δημήτρης Τσάλτας

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Τώνια Ράλλη, Σοκόλ Καλιτσάνι, Παναγιώτης Λογοθέτης

VIDEOΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ/ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Παναγιώτης Λαμπής

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΘΕΑΤΡΟΥ: Ιουλία Κουκουζέλη

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ: Νατάσα Στεφανάτου

ΤΑΞΙΘΕΣΙΑ/ ΤΑΜΕΙΟ: Γκέλυ Γκότση



ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΡΙΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ

Συμεών Τσακίρης, Δημοσθένης Ελευθεριάδης, Λήδα Τουλουμάκου, Θάνος Αλεξίου, Στάθης Κόκκορης, Μαριάννα Λάζαρη, Νατάσα Στεφανάτου, Σταύρος Ράγιας, Μαρία Στεφανίδου, Αχιλλέας Βατρικάς, Άννα Λιανοπούλου, Σοφία Κονδυλία, Κωνσταντίνος Λιναρδάκης, Δημήτρης Τσικούρας, Αφροδίτη Βραχοπούλου

__________________________________________

Περισσότερες πληροφορίες:

http://anterovgaltis.com/

https://www.facebook.com/anterovgaltisseries/?fref=ts

http://rabbitholespace.blogspot.gr/

http://nostalghia-theatre.blogspot.gr/

Trailerπαράστασης






ΕΠΟΜΕΝΟ &ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙO

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4ο: Το μομέντουμ | 17 - 28 Μαΐου 2017

Παρασκευή 24 έως Δευτέρα 27 Μαρτίου

Οι προηγούμενες εμφανίσεις του μοναδικού Πετρολούκα Χαλκιά και της κομπανίας του στο Half Note Jazz Club άφησαν πίσω τους τέτοιο δημιουργικό απόηχο που έκαναν την επανάληψή τους απολύτως αναγκαία. Έτσι, ο Μάρτιος φέρνει ξανά κοντά μας τον κορυφαίο κλαρινίστα και για μια ακόμη φορά ο κόσμος παίρνει τις διαστάσεις του ελληνισμού. Ο γκραν μετρ του κλαρίνου και οι μουσικοί του φτιάχνουν τον πολιτισμικό μας μικρόκοσμο, από τη Θράκη ως την Κρήτη και από την Ήπειρο ως τη Μικρά Ασία. Αυτό γίνεται με τη μορφή ενός ιδιαίτερου πανηγυριού που σε κάθε του στιγμή έχει την ιδιότητα να μας εκτοξεύει.



Για τέσσερις μοναδικές βραδιές, από Παρασκευή 24 έως και Δευτέρα 27 Μαρτίου, ο Πετρολούκας Χαλκιάς θα στήσει στη σκηνή του HalfNoteJazzClubτο δικό του «ηπειρώτικο πανηγύρι», όπως μόνο αυτός ξέρει. Έχοντας πάντα στο πλευρό του τον Αντώνη Κυρίτση, έναν από τους κορυφαίους ερμηνευτές του ηπειρώτικου τραγουδιού, μας μυεί στην αυθεντική δημοτική μας μουσική παράδοση.



Η πεντατονική ηπειρώτικη μουσική - το «άλας της Γης» - είναι το μουσικό/εκφραστικό πεδίο που υπηρετεί εδώ και μια ζωή ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο κλαρινίστας από το Δελβινάκι που έχει συμβάλει όπως πολλοί άλλοι – αλλά και όσο λίγοι – στη διάδοση της ελληνικής μουσικής παράδοσης, εντός και εκτός της χώρας. Παράλληλα όμως, με καλλιτεχνική δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα που ξεπερνά οποιοδήποτε τοπικό μουσικό είδος, δεν δίστασε να ανοίξει τους ορίζοντές του και να συμπράξει με διακεκριμένους μουσικούς απ’ όλον τον κόσμο, επεκτείνοντας τα όριά του όσο λίγοι. Έτσι, μέσα από την τέχνη του, η Ήπειρος διασταυρώθηκε με το rock, τη jazz, το blues, αλλά και άλλες ethnic μουσικές, πάντα με συναρπαστικά και γοητευτικά αποτελέσματα.



Αυτό το πάντρεμα είναι που κάνει τον Πετρολούκα Χαλκιά να ξεχωρίζει, και να μην είναι απλός άλλος ένας δεξιοτέχνης του κλαρίνου, αλλά μια μεγάλης εμβέλειας μουσική προσωπικότητα, που χαρίζει στην τέχνη του διαχρονικότητα, αφού αποπειράται να την αναμιγνύει αυτοσχεδιαστικά με άλλες, φαινομενικά εντελώς διαφορετικές, μουσικές παραδόσεις.



Πετρολούκας Χαλκιάς: κλαρίνο

Αντώνης Κυρίτσης: τραγούδι

Θωμάς Κυρίτσης: τραγούδι

Πετράκης Χαλκιάς: κλαρίνο

Λεωνίδας Πότσης: βιολί

Νίκος Χαλκιάς: λαούτο

Θεόδωρος Μπαλντούμας: κρουστά











HALFNOTEJAZZCLUB

Τριβωνιανού 17, Μετς



Ώρα έναρξης: Παρ. & Σαβ.: 22.30, Κυρ., Δευτ.: 21.30

Είσοδος: 15 ευρώ (μπαρ), 20 ευρώ (Β’ Ζώνη), 25 ευρώ (Α’ Ζώνη)



*** τη Δευτέρα 27/3 έκπτωση 5 ευρώ σε όλες τις ζώνες για

κατόχους κάρτας ανεργίας και φοιτητές



Προπώληση:www.viva.gr, Media Markt, Seven Spots, Reload Stores,

Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης


Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9213310



www.halfnote.gr

www.facebook.com/halfnote.gr

Θέσεις για την παιδεία

1.Δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική, μαζική εκπαίδευση και ποιοτικά αναβαθμισμένη, υψηλού επιπέδου εκπαίδευση.

2.Αποτελεί καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση ισότιμα σε όλους, με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας.



Νεοφιλελεύθερα¹ιδεώδη και μνημόνια παράγουν μια εκπαιδευτική πολιτική με σαφές ταξικό πρόσημο που, σε συνθήκες κρί-σης, παροξύνει τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες. Ενισχύει τον αναλφαβητισμό και τους αποκλεισμούς, εντείνει τον αντα-γωνισμό. Μειώνει τις ροές προς την Ανώτατη Εκπαίδευση, συρρικνώνει τη δημόσια εκπαίδευση σε οικονομικούς πόρους υπο-δομές, ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και περιεχόμενο. Με πρόσχημα το χρέος, οι δαπάνες για την εκπαίδευση έφτασαν σε ορια-κά επίπεδα: στο 2,51 % επί του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στο 50% των δαπανών του 2009. Σχολεία, ΑΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα πρα-κτικά αδυνατούν να λειτουργήσουν. Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν από το 2011 πάνω από 1.200 σχολεία και 102 επαγγελματικές σχολές, περίπου το 10% των σχολικών μονάδων. Το ποσοστό αυτό συνεχώς αυξάνει. Στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση το νέο θεσμικό πλαίσιο (Ν.4009/11, Ν.4076/12 κλπ) και το σχέδιο "Αθηνά" οδηγούν στη συρρίκνωση και αλλοίωση των ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Συνεχίζο-ντας την προηγούμενη διαλυτική πολιτική, οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιχειρούν την  πλήρη απορρύθμιση και την ιδιωτι-κοποίηση της  Έρευνας. Με δηλωθέντες πόρους περίπου στο 0,5% του συνεχώς μειούμενου ΑΕΠ και με βάση συνεχείς περι-κοπές τόσο στους προϋπολογισμούς των ερευνητικών κέντρων όσο και στη χρηματοδότηση της έρευνας, η πολιτική αυτή οδηγεί σε ολοσχερή διάλυση της ερευνητικής δραστηριότητας στη χώρα. Τα ΑΕΙ, τα ερευνητικά κέντρα καθώς και σημαντικές δημόσιες ερευνητικές και τεχνολογικές υποδομές απαξιώνονται ενώ το διδακτικό και το ερευνητικό δυναμικό δεν ανανεώνε-ται. Η πολιτική αυτή παρουσιάζεται ως προσπάθεια σύνδεσης της έρευνας με την επιχειρηματικότητα και σκοπό την «ανά-πτυξη»!. Εν ονόματι της δημοσιονομικής προσαρμογής και υπό τους όρους των μνημονίων, στην Τεχνική- Επαγγελματική Εκπαίδευση καταργήθηκαν, εν μία νυκτί, οι ειδικότητες υγείας-πρόνοιας, γραφικών τεχνών και αισθητικής-κομμωτικής  με αποτέλεσμα 20.000 μαθητές να μην μπορούν να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους. Επιπλέον, λόγω της παντελούς έλλειψης φοιτητικής μέριμνας, φοιτητές προερχόμενοι από φτωχά κοινωνικά στρώματα αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Παράλληλα συνεχίζεται η μείωση του διδακτικού προσωπικού σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Δεν προκηρύσσονται νέες θέσεις και έχουν εξαφανισθεί οι συμβασιούχοι διδάσκοντες, με προφανείς δυσμενείς συνέπειες στο εκπαιδευτικό έργο των Ιδρυμάτων.

Το εκπαιδευτικό περιεχόμενο της εκπαίδευσης

Όσον αφορά το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, η γενική παιδεία υποβαθμίζεται συνολικά. Η ειδίκευση και κατάρτιση αντικα-θιστά τη συνταγματική επιταγή για καλλιέργεια και ολοκληρωμένη γνώση. Στόχος είναι η διάπλαση ενός πολίτη που θα υπη-ρετεί τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, η μόρφωση μετατρέπεται σε απλό χρηστικό εργαλείο δεξιοτήτων που απαξιώνονται γρήγορα δημιουργώντας εργαζόμενους άμεσα αξιοποιήσιμους, φτηνούς και αναλώσιμους. Εχει καταστεί πια αυτονόητο σήμερα, ότι εντός των μνημονίων και της ευρωζώνης η δημόσια παιδεία θα απαξιώνεται, με συνέπεια κάθε μέρα που περνά θα μεγαλώνει η «εκπαιδευτική και οικονομική εξορία» των νέων παιδιών μας. Ακόμη και με την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και δύο χρόνια, δεν απέτρεψε αυτή την πορεία της απαξίωσης και της φυγής, λόγω της μνημονιακής του μετάλλαξης.

Διεθνής οικονομική πραγματικότητα

Την τελευταία εικοσαετία οι όροι της ανάπτυξης επαναπροσδιορίσθηκαν ριζικά με τη δυναμική παρουσία νέων χωρών στην παγκόσμια αγορά και την συνακόλουθη στροφή στην «εξωστρεφή ανάπτυξη»². Εκτός από τη ομάδα των ΒRICS(Βραζιλία, Ρω-σία, Ινδία και Κίνα) πολλές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου αναδύθηκαν στη διεθνή σκηνή και προσανατόλισαν τον τρόπο συγκρότησης ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων³. Με την παγκόσμια στροφή στην εξωστρεφή ανάπτυξη, η ελληνική οικονομία είχε να αντιμετωπίσει ένα διπλό αδιέξοδο. Δεν ήταν ανταγωνιστική σε προϊόντα που προερχόταν από χώρες χαμηλού κόστους εργασίας, που δεν ήταν μόνο προϊόντα ανειδίκευτης εργασίας αλλά σταδιακά ενσωμάτωναν στοιχεία τεχνολογικής καινοτο-μίας, αλλά και σε προϊόντα από χώρες που υπερτερούσαν σε όρους ποιότητας και γνώσεων σε αγορές υψηλού βιοτικού επι-πέδου και σημαντικών τεχνολογικών και παραγωγικών ικανοτήτων. Από το μέσο της δεκαετίας του 1990 έγινε φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να ακολουθήσει καμιά από τις κυρίαρχες στρατηγικές της εξωστρεφούς ανάπτυξης:

-Την ανάπτυξη βασισμένη σε πρώτες ύλες καθώς δεν είχε επαρκείς πρώτες ύλες για εξαγωγή, σε χαμηλό κόστος εργασίας καθώς δεν ήταν χώρα χαμηλού κόστους εργασίας (λόγω ευρώ) και την υστέρηση στην ανάπτυξη των μηχανολογικών κλάδων.                

-Σε τεχνολογική καινοτομία καθώς η πορεία προς την οικονομία της γνώσης απαιτούσε κοινωνική και θεσμική οργάνωση για ανάπτυξη ικανοτήτων, απορρόφηση γνώσεων αξιοποίηση της τεχνολογίας, ανώτατη εκπαίδευση και έρευνα, που δεν διέθετε (λόγω του ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού). Αρχισε η συνεχής υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδος στις συγκριτικές κατα-τάξεις της διεθνούς ανταγωνιστικότητας όπως προκύπτει από την έκθεση "Global Competitiveness Report 2016 - 2017” του World Economic Forum, η Ελλάδα, με βάση τον δείκτη παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας να κατατάσσεται πλέον στην 86η θέση μεταξύ 138 κρατών. Η δεκαετία του 1990 χαρακτηρίζεται από τη ριζική μεταβολή των θεωριών και αντιλήψεων για              την ανάπτυξη. Στη θεωρία της ανάπτυξης κυριάρχησε μια ομάδα προσεγγίσεων που έγινε γνωστή με όρους «θεσμικά οικο-νομικά» (institutional economics) «εξελικτική οικονομική θεωρία» (evolutionaryeconomictheory), «νέα θεωρία μεγέθυνσης» (newgrowththeory) στο πλαίσιο των οποίων επαναδιατυπώθηκαν ριζικά τα μοντέλα ανάπτυξης με την τοποθέτηση της γνώσης, της τεχνολογίας και την καινοτομίας στο επίκεντρο των δυνάμεων που την καθοδηγούν. Οι θεωρίες αυτές υποστη-ρίζουν ότι κύριος παράγοντας που ορίζει την ανάπτυξη στον αναπτυγμένο κόσμο δεν είναι (μόνο) η συσσώρευση του κεφα-λαίου, αλλά η γνώση, η έρευνα και η καινοτομία. Η γνώση προσφέρει συνθήκες για αυξανόμενες οικονομικές αποδόσεις και δημιουργεί ευκαιρίες για σχεδόν απεριόριστη ανάπτυξη.

«Βιομηχανία έντασης γνώσεων»

Ο προσανατολισμός της «βιομηχανίας έντασης γνώσεων», σε κλάδους της ελληνικής οικονομίας όπως:

Γεωργία, ιχθυοκαλλιέργεια
Υγεία και επιστήμες υγείας και βιο-ιατρικής, παραγωγή γενοσήμων φαρμάκων
Βιομηχανία τροφίμων και τεχνολογίες βιοτεχνολογίας, αγρο-τεχνολογίας

• Υπηρεσίες πληροφορικής
• Ηλεκτρονικός εξοπλισμός
• Τηλεπικοινωνίες
• Χημικά και τεχνολογίες διεργασιών, νανοτεχνολογίας και ενέργειας
• Μεταλλικά προιόντα και
• Κατασκευές και δομικά προιόντα
• Κλωστουφαντουργία- ένδυση
• Τουρισμός, μεταφορές
• Διαχείριση αποβλήτων
• Παραγωγή και εξοικονόμηση, διανομή ενέργειας
• Εξόρυξη μεταλλουργία και μη ορυκτά

Βασική αρχή είναι η έρευνα και τα αποτελέσματα της, θα τελούν υπο την αιγίδα ενός υπουργείου ( π.χ. ανασυγκρότησης) και των ΑΕΙ.

1) Δημιουργία ενός Κέντρου Καινοτομίας (Innovation Center)

Μέσω αυτού θα καλυφθούν οι υποδομές που χρειάζονται ώστε:

•Να βοηθηθούν ιδέες και προσπάθειες που προέρχονται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους της Ναυ-πηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, οι οποίες μπορούν αποδεδειγμένα να δώσουν νέα ώθηση στην απασχόληση.
•Να προδιαγραφή ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η καλύτερη αξιοποίηση και θα διασφαλιστούν οι εταιρείες χωρίς να αποκλειστεί καμία.
•Να διασφαλιστεί η όποια βοήθεια πρός αυτή την κατεύθυνση. Εξετάζοντας το πολύ επιτυχημένο Ισπανικό μοντέλο βλέπου-με ότι π.χ. στην Ισπανία το κράτος πληρώνει συμβόλαια 2ετή, 3ετή και μεγαλύτερα σε πανεπιστημιακούς και ειδικούς επι-στήμονες με διδακτορικά, για να απασχοληθούν στην βιομηχανία (περίπου 1.000 τον χρόνο). Αυτό δημιουργεί αμφίδρομες προοπτικές, αλλά κυρίως δίνει το πλαίσιο και τον χρονικό ορίζοντα να πραγματοποιηθεί σοβαρό έργο και παρεμβάσεις από τους επιστήμονες στις βιομηχανίες. Οι επιστήμονες επιστρέφοντας πίσω στα Πανεπιστήμια και έχοντας αποκομίσει μία πολύ καλή γνώση προβλημάτων, μπορούν να προσανατολίσουν την έρευνα και τα ενδιαφέροντα τους όπως και τους φοιτητές, σε πιο πρακτικά και χρήσιμα θέματα.                                                                                                                                                                     

•Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η λειτουργία μέσα στο ΒΙ.ΠΑ. (Βιομηχανικό Πάρκο) Σχιστού, πιστοποιημένης μονάδας ποιο-τικού ελέγχου μετάλλων. Η λειτουργία της μονάδας αυτής θα συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση των ανταγωνιστικών πλεο-νεκτημάτων ιδιαίτερα της Ζώνης, μειώνοντας τους χρόνους παράδοσης και βελτιώνοντας την αξιοπιστία των προϊόντων. Ο φορέας λειτουργίας καιελέγχου της μονάδας μπορεί να είναι κοινοπρακτικού χαρακτήρα και σε αυτόν να συμμετέχουν πιστοποιημένοι φορείς ελέγχου, όπως η ΕΒΕΤΑΜ (Ανώνυμη εταιρεία Βιομηχανικής Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Εργαστηριακών δοκιμών, Πιστοποίησης και Ποιότητας A.E.), επαγγελματικοί φορείς, όπως τα επιμελητήρια και επαγγελμα-τικές ενώσεις και τέλος τεχνολογικά ιδρύματα, όπως το ΕΜΠ.                                                                                                                                                                      

•Η κατάρτιση των εργαζομένων πρέπει να πούμε ότι αυτή απαιτεί κατά μέσο όρο 3-6 χρόνια πράγμα που επιβάλλει μακρο-χρόνιο σχεδιασμό και διάθεση πόρων από μία εταιρεία.                                                                                                                                                                                        

•Παρότι στα τρία μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας μας, Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα και Νεώριο λειτουργούν Κέντρα Επαγγε-λματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), σχεδόν όλες οι εταιρείες τονίζουν την έλλειψη εκπαιδευμένων τεχνιτών από την αγορά

2) Δημιουργία εγχώριων διαπιστευμένων εργαστηρίων δοκιμών και φορέων πιστοποίησης

Η υποστήριξη και η δημιουργία κέντρων και εργαστηρίων για την πιστοποίηση των προδιαγραφών των εγχωρίως παραγό-μενων προϊόντων είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τις επιχειρήσεις διότι θα αποτρέψει το φαινόμενο να αποστέλλονται προϊόντα για πιστοποίηση σε εργαστήρια του εξωτερικού, με αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις στα προς διακίνηση δείγματα και αύξηση του κόστους των προϊόντων. Κρίνεται σκόπιμη η παροχή κινήτρων προς τα εργαστήρια ώστε να μπουν στη διαδικασία διαπίστευσης και κοινοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε περίπτωση που κρίνεται αναγκαία η συνεργασία με εργαστήρια του εξωτερικού, να αναπτυχθεί σχέση συνεργασίας μεταξύ του ΕΛΟΤ με εργαστήρια διεθνώς αναγνωρισμένα ώστε οι εγχώριοι παραγωγοί να διευκολύνονται στη διαδικασία πιστοποίησης, η οποία είναι συνήθως αρκετά χρονοβόρα και έχει υψηλό κόστος. Τέλος, μεγάλης σημασίας είναι και η δημιουργία ενός εργαστηρίου δοκιμών υλικών και κατασκευών σε υψηλές θερμοκρασίες (πυρομηχανικής), που πρακτικά τη στιγμή αυτή απουσιάζει από τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, οι δοκιμές πιστοποίησης που απαιτούνται (π.χ. υλικά της οικοδομικής βιομηχανίας, κουφώματα, πάνελ πλαγιοκαλύψεων και καλύψεων οροφής κλπ) να εκτελούνται σε εργαστήρια του εξωτερικού με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους των προϊόντων. Το Ελληνικά Πανεπιστήμια διαθέτουν επιστήμονες που μπορούν να υποστηρίξουν τη δημιουργία τέτοιων κέντρων, που η βιωσιμότητά του θα βασίζεται στην παροχή υπηρεσιών προς την εγχώρια βιομηχανία αλλά παράλληλα θα μπορεί να δώσει τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη της συγκεκριμένη επιστημονικής περιοχής στη χώρα μας. Ετσι τα οφέλη από την ανάπτυξη ενός εργαστηρίου πυρομηχανικής είναι πολλαπλά και εκτείνονται σε βάθος χρόνου.

3) Η έρευνα στα ΑΕΙ να συνδεθεί με τις ανάγκες της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής και να δημιουργηθούν            στα Πανεπιστήμια Συμβουλευτικές Υπηρεσίες για τους αγρότες.

Δεν υπάρχει άλλο είδος εισροής στη γεωργία, που να έχει –κατά καιρούς– επηρεάσει τόσο καταλυτικά την αγροτική παραγωγικότητα, όσο οι σπόροι.ΗΠράσινη Επανάσταση, για παράδειγμα, που άλλαξε την παγκόσμια γεωργία, στηρίχθηκε στα επιστημονικά άλματα προόδου στον τομέα της βελτίωσης των αποδόσεων των σπόρων.Είναι αυτός ο κύριος λόγος, που μέχρι πρόσφατα, η έρευνα και η διάθεση σπόρων ήταν σε μεγάλο βαθμό υπό τον έλεγχο του Δημοσίου και των υπηρεσιών του κράτους. Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα οι πρώτες σοβαρές προσπάθειες έγιναν την περίοδο του μεσοπολέμου, με τη σύσταση Σταθμών και Ινστιτούτων. Μέσω των δομών αυτών, δημιουργήθηκαν και βελτιώθηκαν εγχώριες ή εισαγόμενες ποικιλίες. Καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή και διάθεση σπόρων έπαιζε το υπουργείο Γεωργίας και οι Οργανισμοί του, καθώς και οι συνεταιρισμοί, με κυρίαρχη την ΚΥΔΕΠ. Αποτέλεσμα αυτών, ήταν η σταδιακή υπερκάλυψη των αναγκών των βασικών φυτών μεγάλης καλλιέργειας με σπόρους που είχαν παραχθεί στην Ελλάδα, με μοναδική εξαίρεση σημαντικό μέρος των υβρι-δίων αραβοσίτου. Με την είσοδο στην τότε ΕΟΚ, ο τομέας απορρυθμίστηκε. Η συνεταιριστική ΚΥΔΕΠ (Κεντρική Ένωση Σπόρων και Πολλαπλασιαστικού Υλικού) απέτυχε στον νέο της ρόλο και, σε αντίθεση με ό, τι συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκκαθαρίστηκε. Η ΚΕΣΠΥ που ανέλαβε την παραγωγή και διάθεση σπόρων από ποικιλίες του ΕΘΙΑΓΕ περιθωριοποιήθηκε οικονομικά, εμπορικά και λειτουργικά. Το ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας), με το δίκτυο των Σταθμών και Ινστιτούτων του, αρχικά ανέπτυξε ιδιαίτερα επιτυχημένες ποικιλίες σε προϊόντα όπως το καλαμπόκι, ο βίκος, η μηδική. Ωστόσο, η σταδιακή υποχρηματοδότησή του, αλλά και ο τρόπος που διοικήθηκε, οδήγησαν στην ερευνητική και παραγωγική απαξίωσή του. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι στον κλάδο δραστηριοποιούνται, πλέον, σχεδόν αποκλειστικά, αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις, που είναι θυγατρικές ή υποκαταστήματα πολυεθνικών εταιρειών, επιχειρήσεις-αντιπρόσωποι ξένων εταιρειών και επιχειρήσεις που παράγουν και διακινούν ξένες ή ελληνικές ποικιλίες.

4) Ανάπτυξη της Έρευνας-Χρηματοδότηση Επενδύσεων

Σε όλη αυτή την ανάλυση είναι διάχυτη η ανάγκη για τη δημιουργία ενός πλαισίου βελτίωσης της προστιθέμενης αξίας του παραγόμενου προϊόντος με την ενίσχυση του από ερευνητικές παρεμβάσεις και εφαρμοσμένα αποτελέσματα. Η ανάγκη είναι πρόδηλη και προκύπτει τόσο από το μέγεθος όσο και από τον παραγωγικό κατακερματισμό. Ο κανόνας της επένδυσης σε έρευνα και ανάπτυξη προϋποθέτει επιχειρηματική κουλτούρα προσανατολισμένη προς αυτή την κατεύθυνση αλλά και οικονομική δυνατότητα που συνήθως είναι η διάθεση της τάξης του 5% του ετήσιου κύκλου εργασιών. Στην περίπτωση του ελληνικού παραγωγικού υποδείγματος, η μεν δαπάνη (αν βεβαίως υπήρχε περίπτωση να γίνει) είναι αδιάφορη ως εξαιρετικά μικρή, η δε οικονομική διάρθρωση των μονάδων δεν τις αφήνει καθόλου αδιάφορες σε περίπτωση απώλειας. Εδώ χρειάζο-νται σοβαρές και γενναίες αποφάσεις εκ μέρους της Πολιτείας η οποία αντί να δαπανά πολύτιμους πόρους, στα χρονικά όρια ενός Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης να συνεργαστεί με τους συλλογικούς φορείς των επιχειρήσεων, με Πανεπιστήμια, Ερευνη-τικά Κέντρα και ΤΕΙ και με τις ίδιες τις επιχειρήσεις, ώστε να διαμορφώσει ένα πλέγμα υποδομών έρευνας και καινοτομίας         στο μοντέλο των Περιφερειακών Πόλων Καινοτομίας, με κλαδική εξειδίκευση και αναφορά, με στόχους εφαρμοσμένου απο-τελέσματος και κυρίως με τη φιλοδοξία να συνδέσει ενεργητικά την έρευνα με την παραγωγή.

Η δημιουργία ενός Περιφερειακού Πόλου Καινοτομίας, για να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα χρειάζεται την παρουσία δύο τουλάχιστον βασικών παραγόντων:

Ο πρώτος είναι η ύπαρξη ώριμης ερευνητικής δομής, που συνήθως αναπτύσσεται μέσα στα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την παραγωγική βάση, η οποία θα πρέπει να διακρίνεται για την κρίσιμη μάζα της.

Ειδικότερα, σε ότι αφορά στο ερευνητικό δυναμικό:

-Στην Θεσσαλία λειτουργεί το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Λάρισας 


 -Στην Στερεά Ελλάδα βρίσκεται στη φάση της διαμόρφωσής του το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδος ενώ στη Λαμία και στη Χαλκίδα λειτουργούν ΤΕΙ. Επιπλέον, στην Α’-ΒΙΠΕ-Βόλου είναι εγκατεστημένη η κλαδική μοναδική εταιρία παροχής εξειδικευ-μένης υποστήριξης σε επιχειρήσεις μετάλλου, η ΕΒΕΤΑΜ ΑΕ.

Σε ό,τι αφορά στις βιομηχανικές συγκεντρώσεις, με σειρά παραγωγικού όγκου, αυτές εμφανίζονται:

Στο τρίγωνο Οινόφυτα – Σχηματάρι – Χαλκίδα
Στον Νομό Μαγνησίας
Στο Νομό Λάρισας και
Στο Νομό Φθιώτιδας.

Αξιολογώντας, τις ομάδες των δύο παραγόντων, σε επίπεδο διοικητικής περιφέρειας, η Στερεά Ελλάδα, και ειδικότερα ο Νο-μός Βοιωτίας, πρωτίστως, και ακολούθως οι Νομοί Φθιώτιδας και Εύβοιας, παρουσιάζουν μία εξαιρετικά μεγάλη βιομηχα-νική συγκέντρωση, η οποία διακρίνεται από κλαδικά και παραγωγικά μεγέθη, υστερεί, ωστόσο, σημαντικά στις ερευνητικές δομές, δεδομένου ότι το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδος είναι νεόδμητο.Το ζήτημα της ισότιμης συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στα εξοπλιστικά συστήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο, όχι μόνον λόγω των θετικών αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει στην ελληνική οικονομία, αλλά με δεδομένη την τρέχουσα κρίση, μπορεί να λειτουργήσει υποβοηθητικά στην αποτροπή, σε έναν βαθμό, ανεπιθύμητων καταστάσεων στην απασχόληση και στην ανάπτυξη.

Στην περιφέρεια Θεσσαλίας είναι εγκατεστημένες σημαντικές μονάδες που ασχολούνται με θέματα προμηθειών της αμυντικής βιομηχανίας.

Είναι γνωστό, ότι ο κρατικός προϋπολογισμός, κάθε χρόνο, δαπανά ένα σημαντικό τμήμα των εσόδων του, προερχόμενο από την φορολογία των πολιτών, είτε για την αγορά υλικών, ανταλλακτικών και εξοπλιστικών συστημάτων, είτε για τη συντήρηση υφισταμένων. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπη και όχι μόνονυπάρχει φροντίδα, ένα μεγάλο ποσοστό αυτής της δαπάνης να επιστρέφει στην εγχώρια οικονομία ενεργοποιώντας το δυναμικό των κατασκευαστών τους, και αποκομίζοντας σημαντικά οφέλη, όπως:

(α). Απασχόληση

(β). Απορρόφηση τεχνογνωσίας

(γ).Ανάπτυξη ή βελτίωση τεχνολογίας

(δ). Συμμετοχή σε ομάδες εξαγωγικού προσανατολισμού

(ε). Εισόδημα στην αγορά

5)Cluster(σύμπλεγμα) πληροφορικής⁴

Η Θεσσαλονίκη έχει βιομηχανία λογισμικού που αποφασίζει, μαζί με πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, να επενδύσει στις συνέργειες. Η Θεσσαλονίκη έχει βιομηχανία λογισμικού και αυτή η βιομηχανία, καινοτόμος, εξωστρεφής και βασισμένη για την ανάπτυξή της σε έργα του ιδιωτικού τομέα, κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα για να βγει πιο δυναμικά στις αγορές του εξωτερικού δημιουργώντας το «Technopolis Cluster » - «Ιndustry Led Software Development Cluster of Thessaloniki». Tριάντα εταιρείες, με συνολικό κύκλο εργασιών 357 εκατ. ευρώ, κέρδη 12,5 εκατ. ευρώ, εξαγωγές σε περισσότερες από 25 χώρες σε όλες τις ηπείρους, πάνω από 3.000 εργαζόμενους συνιστούν τον επιχειρηματικό βραχίονα του cluster πληροφορικής που δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη η Τεχνόπολη Α.Ε. Οι εταιρείες, που πέτυχαν το 2015 αύξηση τζίρου πάνω από 20% και αύξηση των θέσεων εργασίας κατά 10%, συνεπικουρούνται από έξι πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα από την Θεσ-σαλονίκη, τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Πληροφορικής Β. Ελλάδος και την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας και προχωρούν στο συνεργατικό σχήμα που θα τους επιτρέψει: Να βάλουν τη Θεσσαλονίκη στο διεθνή χάρτη της βιομηχανίας λογισμικού και να βγούνε επιθετικότερα στις αγορές του εξωτερικού.Το cluster της Τεχνόπολης, θα πρέπει να ακολουθήσει το μοντέλο που εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο, δηλαδή της συνεργασίας μίας κρίσιμης μάζας επιχειρήσεων με τα Πανεπιστήμια και θα πρέ-πει να στραφεί στα ειδικότερα αντικείμενα για τα οποία υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, δηλαδή στα έξυπνα συστήματα λογισμικού και στην τεχνητή νοημοσύνη, στο internet των things ή των έξυπνων αντικειμένων. Εάν μάλιστα το Technopolis Cluster αναπτυχθεί, θα μπορεί να επιτύχει συνεργασίες και με clusters άλλων χωρών. Στη διεθνή κοινότητα της Πληροφορικής υπάρχει πολύ καλή εικόνα για τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές, αλλά "μας λείπει η εξωστρέφεια". Αυτό που προέχει είναι η δημιουργία μίας κρίσιμης μάζας που να μπορεί να ανταγωνιστεί στη διεθνή αγορά. "Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το λογισμικό δεν έχει σημασία μόνο για τον κλάδο της Πληροφορικής. Είναι απαραίτητο είτε αν θέλει κάποιος να κατασκευάσει αεροπλάνα, αυτοκίνητα, είτε τηλέφωνα, το λογισμικό είναι στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας χώρας".Τα δυνητικά οφέλη από την ανάπτυξη και λειτουργία του «Technopolis Cluster» είναι σημαντικάπολύ-πλευρα και κωδικοποιούνται ως ακολούθως:

Ενίσχυση της εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας των μελών του σε παγκόσμιο επίπεδο.

• Διάχυση τεχνογνωσίας και η διασύνδεση με την Έρευνα και Τεχνολογική Ανάπτυξη.
• Αυξημένα επίπεδα εξειδίκευσης και απορρόφησης νέας τεχνολογίας από τις επιχειρήσεις ΤΠΕ και ταχύτερη πρόσβαση σε καινοτομία.
• Ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ανάπτυξη νέων/ καινοτόμων προϊόντων.
• Αύξηση και βελτιστοποίηση της παραγωγής λογισμικού παγκοσμίου εμπορικού βεληνεκούς.
• Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας υψηλής αξίας.
• Ενθάρρυνση νέας επιχειρηματικότητας.
• Ενθάρρυνση αναδιοργάνωσης υφιστάμενων επιχειρήσεων και δημιουργίας νέων.
• Ενίσχυση επιχειρηματικών και άλλων δεσμών.
• Βελτιωμένη ροή πληροφοριών/ Προώθηση της συλλογικής μάθησης και καινοτομίας.
• Ανάπτυξη της τοπικής και εθνικής οικονομίας και διείσδυση σε αγορές του εξωτερικού.
• Εξειδίκευση, προσέλκυση και διατήρηση του Ανθρώπινου Κεφαλαίου.
• Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος μέσω της ανάπτυξης συνεργιών και χρηματοδότησης.

Στις παραπάνω απόψεις και θέσεις για την ανάπτυξη της «βιομηχανίας έντασης γνώσεων», θα πρέπει να ληφθούν υπ’ οψιν τα λεγόμενα ενός ανθρώπου της εκπαίδευσης.

Η κρίση στα σχολεία αντανακλά την ευρύτερη κοινωνική κρίση. Αν δεν αγοράζαμε τόσα «πουδραρισμένα» όνειρα, το σύστη-μα θα κατέρρεε. Και τα σχολεία ακόμα, είναι σήμερα ένα «προϊόν προς πώληση». Είναι προφανές ότι έχουμε χάσει την αίσθηση της ταυτότητας μας. Μαντρώνουμε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους και τους βγάζουμε εκτός του κοινωνικού γίγνεσθαι. Κανείς δεν τους απευθύνει πλέον τον λόγο. Όμως χωρίς τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, μια κοινωνία δεν έχει ούτε παρελθόν αλλά ούτε και μέλλον. Μόνο ένα διαρκές παρόν. Είναι παράλογο και αντίθετο με τη Ζωή να είσαι μέρος ενός συστήματος το οποίο σε υποχρεώνει να είσαι έγκλειστος μαζί με άτομα της ίδιας ηλικίας και κοινωνικής τάξης. Το σύστημα αυτό σε απομονώνει από την απέραντη πολυμορφία της ζωής και την απόλαυση της ποικιλίας των εμπειριών. Σε αποκόπτει από το παρελθόν σου και το μέλλον σου, και σε φυλακίζει σε ένα ατέρμονο παρόν. Ακριβώς ό,τι κάνει και η τηλεόραση. Σκεφτείτε τα πράγματα που δολοφονούν του λαούς: Τα ναρκωτικά, ο ανελέητος ανταγωνισμός, η πορνογραφία της βίας, ο τζόγος, το αλκοόλ και η χειρότερη πορνεία απ’ όλες: Ζωές αφιερωμένες στην αγορά αγαθών, ο καταναλωτισμός ως φιλοσοφία και στάση ζωής. Σε όλα αυτά τα «ναρκωτικά» είναι εθισμένος ο εξαρτημένος άνθρωπος που κι αυτός με τη σειρά του είναι ένα μοιραίο προϊόν του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

1.Τα παιδιά που διδάσκω δείχνουν αδιαφορία για τον κόσμο των μεγάλων. Αυτό ανατρέπει την εμπειρία χιλιάδων ετών. Η στενή παρακολούθηση του τι σκοπεύουν να κάνουν οι μεγάλοι, ήταν πάντοτε η πιο συναρπαστική ασχολία για τη νεολαία. Όμως σήμερα κανένα παιδί δεν θέλει να μεγαλώσει και ποιος μπορεί να το κατηγορήσει γι’ αυτό; Εμείς είμαστε τα παιχνίδια τους.
2. Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν καμιά περιέργεια για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, και αν έχουν κάποια, αυτή είναι παρο-δική. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν για πολλή ώρα, ακόμα και στα πράγματα που τους αρέσουν. Μπορείτε να διακρίνετε τη σχέση ανάμεσα στο συνεχές χτύπημα του κουδουνιού και στην συνεχή αλλαγή αιθουσών διδασκαλίας με την έλλειψη αυτο-συγκέντρωσης;
3. Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν αίσθηση του μέλλοντος, την αίσθηση ότι το αύριο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με το σήμερα. Ζουν σε ένα διαρκές παρόν. Η στιγμή την οποία ζουν είναι το όριο της συνειδητότητάς τους.
4. Τα παιδιά που διδάσκω είναι ανιστόρητα. Δεν έχουν συναίσθηση του τρόπου με τον οποίο το παρελθόν καθόρισε το παρόν διαμορφώνοντας τις αξίες τους και τις ζωές τους και περιορίζοντας τις επιλογές τους.
5.Τα παιδιά που διδάσκω είναι σκληρά στις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά. Δεν συμπάσχουν με την δυστυχία, γελούν με τις αδυναμίες των άλλων και νιώθουν περιφρόνηση για τους ανθρώπους που φαίνεται καθαρά ότι χρειάζονται βοήθεια.
6.Τα παιδιά που διδάσκω δεν ανοίγονται εύκολα και δεν είναι ειλικρινή στις σχέσεις τους. Έχουν μάθει να κρύβουν τον αλη-θινό εαυτό τους πίσω από ένα εξωτερικό προσωπείο που έχουν «συναρμολογήσει» με κομμάτια από χαρακτήρες και συμπε-ριφορές που έχουν δανειστεί από τα τηλεοπτικά τους πρότυπα ή έχουν δημιουργήσει μόνα τους για να ξεγελούν τους δάσκα-λους τους. Επειδή δεν είναι αυτό που δείχνουν προς τα έξω, η μάσκα πέφτει όταν εκθέτουν τις εσώτερες πτυχές του εαυτού τους σε μια στενή σχέση. Γι’ αυτό και τις αποφεύγουν.
7.Τα παιδιά που διδάσκω είναι υλιστές. Ακολουθούν το παράδειγμα των δασκάλων τους που «βαθμολογούν» τα πάντα με υλιστικά κριτήρια και τους τηλεοπτικούς αστέρες που ξεπουλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν.
8.Τα παιδιά που διδάσκω είναι εξαρτημένα, παθητικά και φοβισμένα μπροστά στις νέες προκλήσεις. Αυτή η δειλία πολλές φορές εκδηλώνεται με έναν επιφανειακό «τσαμπουκά» ή θυμό ή επιθετικότητα, όμως κατά βάθος υπάρχει έλλειψη θάρρους.

Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν από μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αν θέλουμε να σταματήσουμε την κατρακύλα του έθνους μας, αλλά πιστεύω ότι μέχρι τώρα έχετε αντιληφθεί τις θέσεις μου, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε. Αυτή την ασθένεια την έχει προκαλέσει ή το σχολείο ή η τηλεόραση ή και τα δύο μαζί. Είναι απλά θέμα αριθμητικής. Τα παιδιά τρώνε το χρόνο τους στην τηλεόραση και στο σχολείο. Η πραγματική μεταρρύθμιση είναι εφικτή. Δεν κοστίζει τίποτα. Πρέπει να επανεξετάσουμε τις θεμελιώδεις αρχές της εκπαίδευσης και να αποφασίσουμε τι θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας και γιατί. (Γιατί τα σχολεία δεν μορφώνουν, ομιλία του δασκάλου της χρονιάς στις ΗΠΑ John Taylor Gatto).



«Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζουν καλά.» Αριστοτέλης

Γιάννης Περάκης
Οικονομολόγος

1.Προγραμματικό κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία.                                                                                                                                                                                        

2. Επιστημονικό συμπόσιο Α.Π.Θ. «ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ; 13-14-/02/2014, Ν. Κομνηνός-Βιομηχανία έντασης γνώσεων στην Ελλάδα: Στρατηγικές και προοπτικές στην περίοδο 2014-2020.                                                                                                                                                                                              

3.Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα υφίσταται όταν η επιχείρηση είναι σε θέση να προσφέρει τα ίδια οφέλη με τους ανταγωνιστές, αλλά με χαμηλότερο κόστος (πλεονέκτημα κόστους) ή να προσφέρει οφέλη που υπερβαίνουν εκείνα των ανταγωνιστικών προϊόντων (πλεονέκτημα διαφοροποίησης). Ως εκ τούτου, ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα επιτρέπει στην επιχείρηση να δημιουργήσει εξαιρετική αξία για τους πελάτες και κέρδη για την ίδια.                                   


 4.Πηγή:http://www.voria.gr/article/trianta-epichirisis-pliroforikis-kanoun-to-technopolis-cluster.


sxedio-b